Psikologlar genellikle nazik ebeveynliği destekler. Duygusal gelişim için faydalarını vurguluyorlar. Çocuk gelişimi ve ebeveynliğe şefkatli bir yaklaşım geliştirmenin önemi üzerine yapılan araştırmalarla uyumludur.
Olumlu ebeveynlik ve nazik ebeveynlik birçok benzerliği paylaşır. Saygı, empati ve olumlu pekiştirmeye odaklanma gibi yönleri içerir. Ancak nazik ebeveynlik, çocuğun duygularını ve ihtiyaçlarını anlamaya daha fazla önem verir.
Nazik ebeveynliğin sonuçları mantıklı veya doğaldır. Doğal sonuçlar çocuğun eylemlerinin doğrudan sonucudur, mantıksal sonuçlar ise ebeveynler tarafından uygulanır.
Nazik ebeveynliğin bir diğer adı da çocuklara saygılı ve anlayışlı davranmanın önemini vurgulayan “saygılı ebeveynlik”tir.
Bazı eleştirmenler nazik ebeveynliğin zaman alıcı ve uygulanması zor olabileceğini savunuyor. Daha geleneksel yaklaşımları tercih edenler tarafından fazla hoşgörülü veya disiplinden yoksun olarak da algılanabilir.
Bazı insanlar kontrolü sürdürmek ve itaati sağlamak için daha katı ve daha geleneksel yöntemlerin gerekli olduğuna inanıyor. Bu anlaşmazlık genellikle disiplinle ilgili farklı inançlardan kaynaklanır.
En etkisiz ebeveynlik tarzının genellikle ihmalkar veya ilgisiz olduğu düşünülmektedir. Ebeveynler ilgisiz kaldığında ve çocuklarına çok az rehberlik veya ilgi gösterdiğinde, bu bazı davranış sorunlarına neden olabilir.
Nazik ebeveynliğe yönelik eleştiriler, bunun yeterli yapı veya disiplin sağlayamayacağı yönündeki endişeleri içerir. Üstelik bazıları bunun çocukların şımarık ya da disiplinsiz olmasına yol açtığına inanıyor.